مشاوره محصول
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی مشخص شده اند *
سری ایزودکانول پلی اکسی اتیلن اتر یک دسته مهم از سورفکتانت های غیریونی است. ساختار مولکولی آن به این سری از محصولات خاصیت امولسیون‌سازی خوبی می‌دهد. این نوع ترکیب توسط ایزودسیل الکل و اکسید اتیلن پلیمریزه می شود و ساختار مولکولی با دم آبگریز و سر آبدوست را تشکیل می دهد که به آن اجازه می دهد اثرات امولسیون کنندگی خوبی در سیستم های مختلف نفت-آب نشان دهد.
1. مکانیسم امولسیون
فرآیند امولسیون سازی به فرآیند اختلاط دو مایع غیرقابل اختلاط و تثبیت آنها به یک پراکندگی یکنواخت اشاره دارد. در طول فرآیند امولسیون، سورفکتانت در کاهش کشش سطحی نقش دارد، به طوری که فاز روغن و فاز آب می توانند با یکدیگر پراکنده شوند و امولسیون تشکیل دهند. در ساختار مولکولی ایزودکانول پلی اکسی اتیلن اتر، قسمت ایزودسیل الکل یک دم آبگریز است که می تواند در فاز روغن جاسازی شود، در حالی که قسمت پلی اکسی اتیلن یک سر آبدوست است که با فاز آب در تعامل است. ویژگی‌های این ساختار آن را قادر می‌سازد تا در فصل مشترک روغن و آب مرتب شود تا یک فیلم امولسیونی پایدار تشکیل دهد تا از تجمع یا طبقه‌بندی قطرات روغن جلوگیری کند.
در فرآیند امولسیون سازی، نقش کلیدی سورفکتانت ها در موارد زیر منعکس می شود:
کاهش کشش سطحی: ایزودسیل الکل پلی اکسی اتیلن اتر می تواند به طور موثر کشش سطحی سطح مشترک روغن-آب را کاهش دهد و باعث می شود قطرات روغن در آب راحت تر پراکنده شوند.
تشکیل یک لایه سطحی: مولکول های سورفکتانت یک فیلم تک مولکولی روی سطح مشترک روغن و آب تشکیل می دهند تا از تماس مستقیم بین قطرات روغن جلوگیری کرده و تجمع قطرات روغن را کاهش دهند.
امولسیون های تثبیت کننده: با تشکیل یک لایه محافظ پایدار در اطراف قطرات روغن، از ادغام مجدد قطرات روغن جلوگیری می شود و در نتیجه پایداری امولسیون بهبود می یابد.
2. عوامل موثر بر عملکرد امولسیون
عملکرد امولسیون سازی سری پلی اکسی اتیلن اتر ایزودسیل الکل تحت تأثیر عوامل زیادی است که عمدتاً شامل موارد زیر است:
طول زنجیره پلی اکسی اتیلن: طول زنجیره پلی اکسی اتیلن مستقیماً تعادل آبدوست-لیپوفیل (مقدار HLB) این سری از محصولات را تعیین می کند. محصولات با مقادیر HLB کمتر تمایل بیشتری به امولسیون سازی روغن در آب (O/W) دارند، در حالی که محصولات با مقادیر HLB بالاتر برای امولسیون آب در روغن (W/O) مناسب هستند. با تنظیم طول زنجیره پلی اکسی اتیلن می توان اثر امولسیون سازی را دقیقاً کنترل کرد.
غلظت استفاده: غلظت سورفکتانت به طور مستقیم بر پایداری و پراکندگی امولسیون تأثیر می گذارد. هنگامی که غلظت خیلی کم است، امولسیون مستعد طبقه بندی است. هنگامی که غلظت مناسب باشد، امولسیون می تواند حالت پراکندگی خوبی را حفظ کند و یک سیستم امولسیون سازی پایدار را تشکیل دهد.
دما: تغییرات دما بر حلالیت سورفکتانت ها و اثر کاهش کشش سطحی تأثیر می گذارد. در دماهای پایین، انعطاف‌پذیری زنجیره پلی اکسی اتیلن ضعیف است و عملکرد امولسیون ممکن است کاهش یابد. در دماهای بالا، حلالیت افزایش یافته و اثر امولسیون شدن آشکارتر است.
خواص فاز نفتی و فاز آبی: انواع مختلف فازهای نفتی و فازهای آبی نیازهای متفاوتی برای سورفکتانت ها دارند. فاز روغن با قطبیت بیشتر به راحتی با فاز آب مخلوط می شود تا یک سیستم امولسیون سازی پایدار ایجاد شود، در حالی که فاز روغن غیر قطبی ممکن است برای دستیابی به اثر امولسیون سازی ایده آل به سورفاکتانت های بیشتری نیاز داشته باشد.
3. مزایا
در مقایسه با انواع دیگر امولسیفایرها، سری محصولات ایزودسیل الکل پلی اکسی اتیلن اتر دارای مزایای زیر است:
پایداری عالی: این سری از سورفکتانت ها به دلیل ماهیت غیر یونی، پایداری خوبی در محدوده pH وسیع دارند، به راحتی تحت تأثیر محیط های اسیدی و قلیایی قرار نمی گیرند و می توانند اثرات امولسیوناسیون خوبی را در شرایط مختلف حفظ کنند.
ملایمی: ایزودسیل الکل پلی اکسی اتیلن اتر نسبتاً برای پوست ملایم است، بنابراین هنگامی که در لوازم آرایشی و محصولات مراقبت شخصی استفاده می شود، می تواند تحریک را کاهش دهد و راحتی محصول را بهبود بخشد.
سازگاری خوب: این سری از محصولات را می توان با انواع سورفکتانت ها استفاده کرد و سازگاری خوبی دارد که می تواند انعطاف پذیری و تنوع فرمول را بهبود بخشد.
