مشاوره محصول
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی مشخص شده اند *
الکل اتر و ترکیبات اتر دو دسته مهم از ترکیبات آلی هستند. قطبیت آنها یک تفاوت اساسی بین آنها است. اتر الکل دارای قطبیت خاصی است که عمدتاً به دلیل قطبیت گروه هیدروکسیل (-OH) در مولکول های آنها است. این قطبیت باعث می شود الکل اتر دارای سطح حلالیت بالایی باشد و می تواند بسیاری از مواد قطبی و غیر قطبی را حل کند.
در مقابل، ترکیبات اتر عموماً غیرقطبی هستند زیرا گروه هیدروکسیل ندارند. در عوض، آنها یک اتم اکسیژن دارند که دو اتم کربن را به هم متصل می کند. این عدم قطبیت باعث می شود که ترکیبات اتری در انحلال سایر مواد نسبتا ضعیف باشند.
اتر الکل و ترکیبات اتر نیز تفاوت های قابل توجهی در واکنش خود نشان می دهند. الکل اتر حاوی یک گروه هیدروکسیل (-OH) است که به آنها واکنش پذیری خاصی در برخی از واکنش های شیمیایی می دهد. به عنوان مثال، در واکنش های جایگزینی هسته دوست، گروه هیدروکسیل می تواند توسط معرف های هسته دوست مورد حمله قرار گیرد تا تحت واکنش های جانشینی قرار گیرد و محصولات مختلفی را تشکیل دهد.
در مقابل، ترکیبات اتر به طور کلی واکنش پذیری مشابه اتر الکل ندارند. از آنجایی که ترکیبات اتر حاوی گروه هیدروکسیل نیستند، معمولاً در واکنش‌های جایگزینی هسته دوست، واکنش‌های مشابهی با الکل اتر ندارند.
